Dziś w Państwowym Muzeum na Majdanku odbyły się obchody 82 rocznicy Akcji "Erntefest" z udziałem przedstawicieli Miasta Lublin, Urzędu Marszałkowskiego, Związku Byłych Więźniów Obozów Koncentracyjnych, Przedstawicieli Gminy Żydowskiej, Delegacji IPN, Rabinki Małgorzaty Kordowicz oraz księdza Wojciecha Lemańskiego z grupą Starszym Braciom w Wierze oraz nauczycieli i uczniów XIX LO w Warszawie. W ramach wydarzenia odbyła się prezentacja, która przybliżyła zebranym historię zbrodni popełnionych w obozach w Trawnikach, Poniatowej i na Majdanku 3 i 4 listopada 1943 roku. Uczestnicy wzięli także udział w zwiedzaniu z przewodnikiem, na koniec przy rowach egzekucyjnych odczytano fragmenty wspomnień byłych więźniów oraz złożono kwiaty.
Daty 3 i 4 listopada 1943, kiedy zamordowano ponad 40 tys. osób, Naziści określili prześmiewczo "dożynkami" ( z niemieckiego Erntefest). Podczas mordu dokonanego na więźniach obozowych odtwarzano bowiem bardzo głośno muzykę taneczną w celu zagłuszenia odgłosów karabinów maszynowych. Pozostali przy życiu więźniowie używali zaś nazwy "krwawa środa", był to dzień największej obozowej rzezi. Akcja "Erntefest" była zakończeniem zarządzanej przez Odilo Globocnika - bliskiego współpracownika Himlera - Akcji "Reinhardt", która pochłonęła około 1,85 miliona ludzkich żyć.
Operacja Dożynki była największą masową egzekucją w Muzeum na Majdanku, gdzie zginęło ponad 18 tys. osób, w tym kobiet, mężczyzn i dzieci.
Uczniowie XIX LO w Warszawie odczytali świadectwa ocalonych więźniów, w tym Zacheusza Pawlaka:
W ostatnich dniach października 1943 roku w odległości około 50 metrów od krematoriów (..) duże komando złożone z samych Żydów kopało rowy. (...) Pośpiech przy kopaniu rowów był wielki. Kopano na dwie zmiany, dzień i noc, dwanaście godzin na każdą zmianę. W każdej pracowało około 150 Żydów (..) W tym czasie pracowałem (...) tuż obok krematoriów. Stamtąd obserwowałem pracę tejgrupy. Kopano tam rowy, po 100 metrów długości i 3 metry głębokości i 3 metrów szerokości. Po 3 dniach i 3 nocy pracy rowy były gotowe. Komentarze odnośnie przeznaczenia tych rowów były różne. Wszystkie optymistyczne. (...) Nikt nie przewidział jednak, jakie miało być faktyczne ich przeznaczenie.
Na polu V Żydzi zmuszani byli do zdjęcia ubrania, a następnie kazano im położyć się w rowach jeden koło drugiego. Funkcjonariusze SS strzelali im w tył głowy. Na ciałach kazano kłaść się następnym ofiarom. W tym czasie na pozostałych polach więźniarskich odbywał się apel, podczas którego Żydów gromadzono przy bramach wyjściowych z pól, co miało na celu doprowadzanie osadzonych na miejsce egzekucji.
Uroczystość zakończyło złożenie kwiatów oraz wspólna modlitwa poprowadzona przez Rabinkę Małgorzatę Kordowicz i ks. Wojciecha Lemańskiego.
_______________________
Heschel Center News