Nie przesadzając, Szawuot to moment, na który wszyscy czekaliśmy. Dokładnie od Paschy odliczamy czas aż do tej chwili. Księga Kapłańska 23 i Księga Powtórzonego Prawa 16 mówią nam kiedy ma się odbyć święto Szawuot. Od czasu Paschy Bóg mówi: „Odliczysz siedem tygodni.... będziesz liczył do dnia po siódmym szabacie, pięćdziesiąt dni” (Kpł 23:15-16). Oto dlaczego to święto nazywa się Szawuot, Święto Tygodni – jest ono oddzielone od Paschy siedmioma tygodniami. Wyjaśnia to dlaczego jest ono również nazywane z greckiego Pięćdziesiątnicą, ponieważ występuje pięćdziesiąt dni po Passze.
W Księdze Wyjścia 23:14 Bóg nakazuje: „ Trzy uroczyste święta będziesz dla Mnie obchodził w każdym roku”. Trzy święta określone przez Wszechmogącego to: (1) „Święto Przaśników”, (2) „Święto Żniw i (3) „pierwszych zbiorów z tego, co posiadłeś na roli”. Są to oczywiście święta Paschy, Szawuot i Sukkot.
Jeśli jednak Tora opisuje święto Szawuot jako święto zbiorów, wymagając od wiernych przyniesienia pierwszych owoców zbiorów do Jerozolimy w celu ofiarowania ich w Świątyni, to dlaczego jest ono obchodzone jako dzień, w którym Bóg dał Izraelowi Torę na Synaju?
Po zniszczeniu Świątyni w 70 r. n.e. w judaizmie przesunięto akcent w obchodzonych świętach, kładąc coraz większy nacisk na Księgę Wyjścia 19:1-3, która mówi, że „Mojżesz wstąpił do Boga” w trzecim miesiącu po wyjściu z Egiptu. Tak więc święto upamiętniające pierwsze żniwa letnich zbiorów jest również dniem, w którym naród żydowski świętuje zdumiewający dar Tory. W ten sposób święto to uzyskało kolejny tytuł: Zman Matan Torateinu, „czas nadania naszej Tory”.
Co ciekawe, w obchodach święta Szawuot w Izraelu można dostrzec, że nacisk jest kładziony zarówno na rolnictwo jak i na Torę. Podczas gdy religijne obchody Szawuot obejmują całonocne studiowanie Tory, w kibucach, gospodarstwach komunalnych w całym kraju odbywają się obchody o rolniczym charakterze, skupiające uwagę na zbiorach i na „pierwszych owocach”. Te dwa tematy łączą się ze sobą w synagodze, gdzie czytamy zarówno Dziesięć Przykazań (przypominające nam o Synaju i o Torze), jak i zwój księgi Rut (z tematem żniw w tle).
Jednym z wyjątkowych zwyczajów święta Szawuot jest spożywanie produktów mlecznych. Pomimo, że nie ma ku temu wyraźnego powodu to myślę, że moim ulubionym wyjaśnieniem jest to, że w czwartym rozdziale Pieśni nad Pieśniami Tora jest porównana do mleka: „Jak miód i mleko, leży pod twoim językiem”.
O Autorce
Dr Faydra Shapiro jest specjalistką od współczesnych relacji żydowsko-chrześcijańskich i dyrektorem Israel Center for Jewish-Christian Relations. Za swoją pierwszą publikację (2006) otrzymała National Jewish Book Award. Jej najnowsza książka, wspólnie z Gavinem d'Costą, to „Contemporary Catholic Approaches to the People, Land and State of Israel”. Dr Shapiro jest również wykładowcą w Philos Project i pracownikiem naukowym w Centrum Studiów nad Religiami w Tel Hai College w Izraelu.