Z okazji Obchodów Europejskiego Dnia Pamięci o Sprawiedliwych, w Państwowym Muzeum na Majdanku odbyło się wydarzenie, podczas którego zebranym przybliżona została sylwetka Henryka Wieliczańskiego - byłego więźnia Obozu na Majdanku i odznaczonego orderem Zasłużonych wśród Narodów Świata. Goście mieli także okazję zobaczyć pamiątki przekazane Muzeum przez rodzinę Wieliczańskich, w tym medal i dyplom przyznane Doktorowi Wileczańskiemu. Następnie odbyło się oprowadzanie po terenie Muzeum ze szczególnym uwzględnieniem historii byłych więźniów Zasłużonych wśród Narodów Świata. W wydarzeniu z ramienia CH KUL uczestniczyła jego Sekretarz, Pani Magdalena Stachal.
Henryk Wieliczański urodził się 21.11.1903 roku w Łodzi. W 1931 r. ukończył studia medyczne w Warszawie, a w 1939 roku został lekarzem wojskowym w stopniu oficera. W tym roku poślubił także swoją żonę, Teodozję, z którą doczekali się dwójki dzieci. Podczas wojny doktor Wieliczański działał w AK pod pseudonimem "Zygmunt". Prowadził także tajne nauki medyczne w swoim mieszkaniu.
W 1942 roku o pomoc zwróciła się do niego młoda Żydówka, Sara Celnik. Henryk i Teodozja zgodzili się ukryć ją w swoim domu jako opiekunkę dla córki pod zmienionym nazwiskiem (Stefania Pabiańska). Prawdopodobnie to jeden z tych faktów zadecydował o aresztowaniu lekarza ósmego stycznia 1943 roku. Osiemnastego stycznia, Wieliczański został przewieziony z Warszawskiego Pawiaka do Obozu na Majdanku. Spędził tam cztery miesiące pracując jako obozowy lekarz. W grypsach pisanych do żony oraz Antoniny Grygowej opisywał swoje starania niesienia pomocy współwięźniom.
Przeżywszy zakażenie tyfusem na skutek nazistowskiego eksperymentu, pomagał chorym. Po akcji "Dożynki" trafił do kilku innych obozów koncentracyjnych; w trakcie jednego z transportów uciekł i dołączył do powstania na terenie Czech. Po wojnie wrócił do rodziny i praktyki lekarskiej. W lutym 1981 roku został odznaczony medalem "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata". Zmarł 06.03.1996 roku w Kopenhadze.